پاتریک پویانه، مدیرعامل توتال در مراسم امضای این قرارداد گفت: این شرکت سرمایه گذاری اولیه به ارزش ۱۰ میلیارد دلار را آغاز خواهد کرد و کار مهندسی فورا آغاز می شود. برنامه این شرکت، بسیج تیمها در عراق تا پایان سال ۲۰۲۱ است. 

 احسان عبدالجبار، وزیر نفت عراق نیز اعلام کرد: فاز اول شامل یک سرمایه گذاری سه میلیارد دلاری از سوی گروه فرانسوی توتال در پروژه ای برای تزریق آب دریا به میادین نفتی به منظور بهبود استخراج نفت خواهد بود.

 توتال برای ساخت یک کارخانه پالایش برای گازی که در میادین جنوبی قرنه غربی ۲، مجنون، ارتاوی، طوبی و لوهیس تولید می شود، دو میلیارد دلار فراهم خواهد کرد.

 انتظار می رود این پروژه ۳۰۰ میلیون فوت مکعب در روز گاز تولید کند و در فاز دوم توسعه تولیدش دو برابر شود. وزیر نفت عراق گفت: گاز تولید شده از پروژه توتال در جنوب عراق کمک خواهد کرد این کشور واردات گاز از ایران را قطع کند زیرا گازی که در داخل تولید می شود ارزانتر از گاز ایران خواهد بود.

جبار اظهار کرد: هزینه واردات گاز از ایران حدود هشت دلار به ازای هر میلیون واحد Btu است و گازی که از پروژه توتال تولید می شود یک دلار و ۵۰ سنت به ازای هر میلیون واحد Btu ارزانتر خواهد بود.

بر اساس آمارهای منتشره، ایران سالانه 17 میلیارد متر مکعب گاز صادر می‌کند که حدود 10 میلیارد متر مکعب آن راهی عراق و بقیه تحویل ترکیه می‌شود. اما از سال گذشته و به دنبال اتفاقاتی مانند افت فشار گاز، شرایط ایران تغییر کرده و به ویژه در سال جاری کشور برای تامین گاز خود در فصل سرد نیز با چالش‌هایی مواجه است، بر همین اساس طی روزهای گذشته اخباری مبنی بر کاهش چشمگیر صادرات گاز به عراق منتشر شده و در قالب این اخبار عنوان شد که با رویکرد تامین انرژی زمستانه ایران مجبور به کاهش صادرات خود به عراق است که این امر با توافق دو کشور صورت می‌گیرد، موضوعی که همگان آن را مرتبط با بدهی‌های طرف عراقی دانستند. اما این کاهش یکباره حجم صادرات گاز موجب شد طرف عراقی حتی در تامین برق نیز دچار مشکل شود، به گونه‌ای که وزارت برق عراق اعلام کرد که به دلیل کاهش صادرات گاز ایران به این کشور، ‌بغداد به عنوان پایتخت عراق و دیگر شهرهای این همسایه غربی در معرض خطر جدی خاموشی قرار دارند.

 

سخنگوی وزارت برق عراق می‌گوید: در حالی که تا دو هفته پیش ایران روزانه 50 میلیون مترمکعب گاز به عراق صادر می‌کرد، اما حالا به خاطر عدم پرداخت پول گاز خریداری شده از سوی عراق، این میزان به یک دهم کاهش یافته و به خاطر نبود گاز 6 هزار و 550 مگاوات از ظرفیت تولید برق این کشور از دست رفته است.

وی ادامه داد: در ساعت اوج مصرف عراق به 19 هزار مگاوات برق نیاز دارد ونیروگاه‌های این کشور تنها 11 هزار مگاوات برق تولید می‌کنند و برای تأمین مابقی آن به واردات نیاز دارند. ایران همچنین رسما به مقامات عراقی اعلام کرده که قصد دارد میزان 5 میلیون مترمکعب روزانه کنونی را به 3 میلیون مترمکعب در روز کاهش دهد.

حال اگرچه ایران در مقطع فعلی به طور خودخواسته صادرات گاز به عراق را به کمترین حد رسانده اما سئوال این است که پس از گذراندن دوره سرما و رفع مشکلات فعلی و در شرایط تحریم‌ها آیا مدیران صنعت نفت قادر خواهند بود مشتری دیگری جایگزین عراق کنند؟

نکته دیگر آنکه پیش از این بیین زنگنه، وزیر نفت دولت قبل در مجلس در خصوص لزوم صادرات گاز به عراق در شرایطی که این حجم از بدهی وجود دارد گفته بود صادرات به عراق تحت تاثیر موضوعات و تصمیم‌های سیاسی است.

حال اینکه در اولین روزهای فعالیت دولت سیزدهم به یکباره چنین تصمیم قاطعی در ارتباط با این مشتری بدحساب گرفته می شود امری است که مشخص نیست ریشه در دلایل سیاسی دارد یا خیر؟ چرا که به هر صورت یکی از اصلی ترین اولویت‌های وزارت نفت تلاش برای ایجاد درآمد ارزی و صادراتی در این بخش اعلام شده و اکنون مشخص نیست از دست دادن یکباره بزرگترین مشتری گازی کشور( حتی در صورت بد حسابی) در شرایط تحریم‌ها چه تاثیری بردرآمدهای نفتی خواهد داشت و قرار است از چه محل دیگری جایگزین شود.