به گزارش نفت امروز به نقل از اویل‌پرایس، به نظر می رسد شخصی در کاخ سفید روی یک نقشه جغرافیا تمرکز کرده است ، فهمیده که عمان کجاست و چه تا حد در ماتریس انرژی خاورمیانه نقش دارد. چین مدتها پیش روی این مسئله کار کرده است و به شدت مشغول گسترش و تعمیق روابط خود با سلطان است، که بخش مهمی از مسیر زمینی و دریایی، جذب قدرت ( یک کمربند ، یک جاده) برنامه '(OBOR) را در اختیار دارد. تا زمان اطلس در کاخ سفید ، به نظر می رسید که عمان در حال ورود به آخرین مرحله پیوستن به محور نفوذ چین-روسیه-ایران در خاورمیانه است. اما اکنون که ایالات متحده می داند عمان کجاست، احتمالا دیگر اجازه ندهد، عمان هم بپیوندد. مشکل اصلی عمان این است که منابع طبیعی بسیار محدودی از نظر استانداردهای منطقه‌ای دارد - فقط حدود پنج میلیارد بشکه از ذخایر اثبات شده نفت (به سختی بیست و دومین در جهان) و حداقل ذخایر گاز طبیعی را دارد. برای جبران با این کسری، عمان تصمیم گرفت تا بازده منابع هیدروکربنی خام گسترش داده و آن را تبدیل به طیف وسیعی از محصولات پتروشیمی با ارزش افزوده کند. تنها عیب این استراتژی این بوپ که برای چندین سال قبل از آماده شدن زیرساخت های لازم برای شروع بازده مالی، به سرمایه گذاری مقدماتی زیادی نیاز است. زمانی که عمان با جدیت به دنبال این استراتژی بود - در اواسط سال 2013 ، شرکت پالایشگاه‌ها و صنایع نفت عمان (ORPIC) اعلام کرد که در حال انجام یک برنامه 5 میلیارد دلاری برای افزایش ظرفیت پردازش در پالایشگاه خود است. چند ماه بعد، عربستان سعودی با سازماندهی اعضای اوپک برای تولید با ظرفیت کامل ،رساندن قیمت نفت به کف و ورشکستگی ، اولین جنگ فاجعه بار قیمت نفت را با هدف از بین بردن بخش نفت شیل نوپای ایالات متحده آغاز کرد. تولید کنندگان شیل. اگرچه عربستان سعودی، نتوانست بخش شیل ایالات متحده را نابود کند، اما امور مالی پادشاهی خود، اعضای دیگر اوپک و سایر کشورهایی متکی به اقتصاد صادرات نفت متکی از جمله عمان را نابود کند. از آن زمان ، عمان به سختی دچار مشکل مالی شده است و به دنبال یافتن یک حامی مالی ابرقدرت بین‌المللی است که به او امکان بقا اقتصادی و تکمیل برنامه های خود برای بخش پتروشیمی های کلاس جهانی و مقاومت اقتصادی را بدهد. عمان یک گره اصلی لجستیکی در مسیر جاده_دریایی ابریشم چین است. در همین راستا تعجب آور نیست که پکن، برای دستیابی به این هدف از ایالات متحده پیشی بگیرد. چین از طریق سرمایه گذاری‌های گسترده چند لایه، حضور گسترده‌ای در عمان دارد. نمونه بارز این روش امضای قرارداد اجاره زمین برای ایجاد یک پارک صنعتی عظیم در منطقه دوقم است که به تعدادی از شرکت های چینی اجازه می دهد در مرحله اول حداقل 10 میلیارد دلار در سلطنت سرمایه گذاری کنند. اگرچه در ابتدا تمرکز بر روی افزایش ظرفیت و قابلیت های محصول پالایشگاه Duqm و عملیات مربوط به آن بود ، اما این توافقنامه طیف گسترده تری از پروژه ها را در سه زمینه - سنگین صنعتی ، سبک صنعتی و با کاربری مختلط - شامل می شود که ظرف پنج تا 10 سال آینده آماده است. آخرین سیگنال مبنی بر اتمام گزینه‌های واقع بینانه دیگر عمان برای تأمین آینده اقتصادی خود به غیر از کنار آمدن قاطع با چین، اظهارات اخیر وزیر نفت و گاز این کشور. او اعلام کرده سلطنت می‌خواهد برنامه های واردات خود را احیا کند ، ارائه شد. در صورت برقراری مجدد برجام، گاز ایران از طریق خط لوله به چین منتقل شده و شبکه خط لوله خود به یمن را گسترش می‌دهد. با این وجود ، عمان هنوز برای واشنگتن از دست نرفته است ، زیرا جدیدترین تلاشهای مسقط برای تأمین مالی راه را برای افزایش مشارکت باز می کند. شرکت توسعه انرژی عمان هم اکنون در حال مذاکره با بانک های مختلف بین المللی برای دریافت 1.5 میلیارد دلار آمریکا وام است.