میشائیل ترن، استراتژیست کالا در آرسی‌بی کپیتال مارکتس در گزارش می نویسد: عربستان چگونه [با این مسئله] کنار آمده است؟ نه چندان خوب. در واقع خیلی مفلوکانه».

 

به طور ویژه، روسیه بیش از 215 هزار بشکه از 630 هزار بشکه در روز واردات اضافه شده چین در سال جاری را در اختیار گرفته است. در واقع، سعودی ها و روس ها در چند ماه گذشته برای پیشی گرفتن در بازار چین، شانه به شانه هم حرکت کرده اند. البته، تنها روس ها نیستند، بلکه دیگر تولیدکنندگان همچون ونزوئلا و برزیل هم سهم بیشتری از بازار چین را در اختیار گرفته اند.

 

در این بین، توافق روسیه و عربستان در نشست جی 20 در چین برای همکاری نفتی و ایجاد یک «کار گروه» برای ثبات بخشیدن به بازار نفت در چند هفته مانده به گفتگوهای غیررسمی نفتی در الجزایر، تحولی جالب توجه است.

 

همان طور که ترن در یادداشتش می نویسد، این تحول با توجه به آنچه در بازار چین رخ داده جالب توجه است. او می نویسد: اگر روسیه همان طور که اخیرا نشان داده است، قصد داشته باشد با اوپک هماهنگ شود، تهدید رو به رشد برای کاهش احتمالی سهم بازار عربستان، ایران است. ایران با افزایش سهمش از بازار چین به نزدیکی 10 درصد که در سال های تحریم تا 5 درصد کاهش پیدا کرده بود، طی ماه های اخیر بازگشتی معنادار به این بازار داشته است.

 

 

 

عربستان به طور قابل ملاحظه ای حضوری پررنگ در یک بازار مطلوب دیگر، یعنی هند دارد؛ جایی که تقریبا یک پنجم سهم بازار آن را در اختیار دارد. هرچند، ترن معتقد است حتی در اینجا هم نباید ایران را دست کم گرفت.

 

آن طور که ترن می گوید، ایران با کنار زدن رقیبان کلیدی همچون عراق، نیجریه، و آنگولا در بیش از سه ماه گذشته، بیشترین مقدار از رشد واردات هند را در اختیار گرفته است. واردات نفت خام هند نسبت با سال گذشته 160 هزار بشکه در روز افزایش پیدا کرده، در حالی که صادرات ایران به این کشور افزایشی 285 هزار بشکه ای داشته است.

 

در مقایسه، سعودی ها در مدت مشابه، تنها 15 درصد آنچه ایران به دست آورده را کسب کرده اند. به طور خلاصه، ترن یادآور می شود «ایران کشوری است که باید گفتگوهای غیررسمی اوپک در اواخر ماه جاری، زیر نظر داشت».