به گزارش نفت امروز به نقل از اویل‌پرایس، پادشاه بیابان که یک دهم نفت جهان را تولید می‌کند ، مدام در مورد برنامه‌های انرژی تجدیدپذیر صحبت می‌کند.

 

به علاوه  درباره برنامه‌های افزایش تولید نفت مدام صحبت می‌کند و یک به زودی به نتیجه می‌رسد. اما  مشخص نیست که این زمان چقدر است.

 

  اوایل سال جاری، با بازگشت قیمت نفت پس از اثر کرونا در سال 2020،  عربستان سعودی قیمت  را برای بزرگترین و ارزشمندترین مشتریان خود یعنی واردکنندگان  آسیایی ، افزایش داد.  هند که بیش از سه چهارم مصرف نفتش به واردات وابسته است، به این شرایط واکنش نشان داد. یعنی  واردکنندگان دیگر تمایل ندارند به هر قیمتی خرید کنند،   چراکه گزینه‌های جایگزین هم وجود دارد.

 

 ده سال پیش ، عربستان سعودی رهبر بی چون و چرای اوپک و بزرگترین تولیدکننده  نفت بود.  در حال حاضر ، رهبری اوپک پلاس به عهده روسیه است و در بازارهای جهانی نفت با ایالات متحده رقابت می‌کند.  در اوایل سال جاری، سعودی‌ها،  در آسیا نوسان ‌ها را  احساس کردند زیرا واردکنندگان نفت خام ارزان تر روسیه و آمریکا را انتخاب کردند.

 

 بنابراین، در زمینه نفت، عربستان باید با رقبای بزرگ و قدرتمندی مقابله کند که نقش اساسی در تعیین قیمت در بازارهای کلیدی صادراتی  دارند.  آیا این بدان معناست که عربستان هم  راه عراق را طی کرده و با  افزایش تولید و کاهش قیمت‌ها،   سهم خود در بازار افزایش دهد؟

 

 این یک راه برای پیشرفت است ، اما ممکن است بهترین راه نباشد.  ریاض به درآمدهای نفتی خود نیاز دارد.   نه تنها برای ادامه اقتصاد، بلکه برای پیشبرد اهداف کم کربن  خود هم به این پول  نیاز دارد.

 

 فایننشال تایمز در اوایل هفته جاری گزارش داد که برنامه‌های انرژی تجدیدپذیر عربستان عمدتا روی کاغذ باقی مانده است و مشخص نیست که چگونه پادشاهی قصد دارد آنها را از کاغذ به واقعیت  منتقل کند.

 

 برنامه ها عظیم است: پروژه شهر هوشمند نئون و مرکز انرژی پاک - به تنهایی 500 میلیارد دلار هزینه دارد.  عربستان سعودی همچنین برنامه‌های بزرگی برای هیدروژن دارد: یک سایت تولید 5 میلیارد دلار هیدروژن سبز در Neom.

 

 این یک حقیقت است که صحبت  راحت تر از عمل  است به نظر می‌رسد برنامه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر عربستان سعودی تصویری از حقیقت  است.  اگر کسانی که می گویند تقاضای نفت زودتر از آنچه پیش بینی می شد به اوج خود برسد ، این بی میلی می‌تواند به رقابت عربستان در آینده آسیب برساند.  بحث این است که اکنون که بخش اعظم جهان به حرکت انتقال انرژی پیوسته است ، انتقال واقعی تسریع می‌شود.

 

 یک استدلال متقابل نیز وجود دارد و آن این است که مانند عربستان‌سعودی ، حتی در اروپا  بیشتر از عمل فقط صحبت می‌شود.  و این بدان معناست که نفت به طور کلی و نفت عربستان هنوز آینده ای طولانی در پیش دارد.  اگر این واقعیت دارد ، برای سعودی ها مهم است که با دقت با نفت خود بازی کنند.

 

 پادشاهی هنوز کم هزینه ترین نفت جهان را پمپ می کند.  این بدان معناست که اگر تصمیم بگیرد استراتژی سیل بازار را برای تصاحب سهم بازار از رقبا انتخاب کند ، می‌تواند قیمت های پایین تری را تحمل کند.  عربستان سعودی همچنین می تواند تولید خود را محدود کند ، اما این تنها به افزایش سهم بازار خود از رقبای خود کمک می کند.

 

 پادشاهی هر کاری را که تصمیم بگیرد انجام دهد ، باید تبلیغاتش در زمینه ب انرژی سبز را کاهش دهد و به دنبال برنامه‌ای واقع بینانه تر باشد. زیرا تبلیغات شهرهای هوشمند نمی سازد و 10 میلیارد درخت نمی‌کارد.  پول نفت این کار را  می‌کند.