به گزارش نفت امروز، وضعیت تامین آب و برق و دشواری های متعددی که بر سر راه آن ایجاد شده، امروز مجلس نشینان را وادار کرده در آخرین هفته های عمر دولت به طرح سئوال از وزیر نیرو بپردازند. در این میان برخی نمایندگان نیز به انتقاداز وضعیت آب در استان خود پرداخته و یا درباره طرح هایی مانند شیرین سازی آب در شهرها و استانهای خود به طرح سئوال پرداخته و اغلب هم از پاسخ‌های اردکانیان، وزیر نیرو قانع شدند.
بی شک در شرایطی که کشور به سمت خشکسالی در حرکت است ایجاد برخی معضلات اجتناب ناپذیر است اما به هر صورت توان مقابله وزارت نیرو با برخی موارد را نیز نباید از نظر دور داشت، به عنوان مثال در شرایطی که تامین برق در کشور با دست اندازهای مختلف روبرو است، فعالیت راحت و آسوده ماینرها در کشور امری است که نمی توان آن را برتابید.
در زمینه آب نیز در شرایطی که به طور دائم هشدارهایی مبنی بر کاهش ذخیره سدها مطرح می شود قطعا راهکارهای موثر وزارت نیرو برای کنترل مصرف و فرهنگسازی و تشویق مردم به کاهش مصرف و صرفه جویی از اهمیت بسزایی برخوردار خواهد بود.
استان تهران ۳۷ درصد نسبت به سال آبی گذشته کاهش بارندگی را تجربه کرد البته این شرایط در کل کشور همه گیر است حتی برخی استان‌ها وضعیت بدتری نسبت به تهران دارند اما به هر حال نکته ای که وجود دارد این است که نه تنها نسبت به سال قبل میزان بارش‌ها منفی بوده بلکه نوع بارش و تراکنش نیز متفاوت بوده است. درواقع ذخیره برف تعیین کننده ذخایر سدهای تهران است، امسال متاسفانه تقریبا ذخیره برفی بسیار کم و در برخی نقاط نزدیک به صفر بوده به ویژه در شرق استان تهران ذخیره برفی بسیار پایین است و سدهای ماملو و لتیان آسیب پذیر شده اند.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران با اشاره به وضعیت بارش‌ها و وضعیت ذخایر سدهای این استان گفته است: امسال شهر و استان تهران در قسمت نارنجی قرار گرفته البته تا به این لحظه وارد شرایط قرمز نشده‌ایم.
حجم ذخایر سدهای تهران در سال گذشته حدود یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون متر مکعب بوده اما اکنون این عدد به ۸۰۰ میلیون مترمکعب کاهش یافته است یعنی نسبت به سال قبل حدود ۳۰۰ میلیون متر مکعب کسری آب شرب سدهای تهران را داریم. ضمن اینکه امسال به دلیل گرمای زودرس و افزایش دما میزان مصرف مردم نیز افزایش یافته است.
دو عامل کرونا و گرما باعث شده که میزان مصرف در استان تهران به ویژه شهر تهران افزایش یابد، در حال حاضر حدود سه میلیون ۵۰۰ هزار مترمکعب مصرف آب شرب شهر تهران است. میزان مصرف نسبت به سال قبل در حد دو تا سه درصد افزایش یافته و یکی از نقاط امیدواری این است که بیش از این میزان افزایش مصرف نداشته باشیم.
در چنین شرایطی که علاوه بر کم آبی، مصرف نیز چند درصد در پایتخت افزایش یافته قطعا کنترل مصرف باید به عنوان راهکاری اساسی مورد توجه قرار گیرد و به طور معمول نیز در این شرایط رفتارهای سلبی نیز مد نظر قرار گرفته و برای مشترکان پرمصرف قبض‌هایی با مبالغ بالاتر صادر شده و به نوعی با بالارفتن میزان مصرف آب بهای شهروندان به شکل تصاعدی محاسبه می شود، با این وجود طبق گفته های مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب تهران بیشترین قبض آبی که تاکنون در تهران صادر شده حتی برای افرادی که استخرهای بسیار بزرگ در منزل دارند بیش از ۲۰۰ هزار تومان نبوده است.
قیمت تمام شده آب در تهران نزدیک ۳۰۰۰ تومان است وبه طور متوسط از مشترکان ۷۰۰ تومان در هر متر مکعب اخذ می شود.
در این میان مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب تهران نیز به بحث لزوم دریافت هزینه های بالاتر از افراد پرمصرف پرداخته و گفته است: دنیا این موضوع را با اقتصاد حل کرده است، البته شرایط اقتصادی فعلی کشور اجازه افزایش قیمت آب را نمی دهد اما در یک شرایط مطلوب باید تعرفه آب افزایش یابد، بخشی از جامعه هیچ گوش شنوایی برای مدیریت مصرف ندارد و تنها راهکار آن ابزار قیمتی است.
بختیاری در عین حال گفته است: بالاترین قبض آب در تهران که برای یک واحد در تهران صادر می‌شود به بالای ۲۰۰ هزار تومان نمی رسد، اگر همین عدد پنج میلیون شود، قطعا مردم رعایت خواهند کرد، در بسیاری از نقاط جهان این مساله با اقتصاد حل شده و ما نیز باید به این سمت حرکت کنیم، هیچ منطقی وجود ندارد که یک عده منابع طبیعی کشور را هدر دهند.
البته در شرایطی که کشور تورمی بالا و غیر قابل دفاع را تجربه می کند قطعا طرح هایی مانند افزایش قیمت دراین بخش ها نمی تواند راهکاری قابل دفاع تصور شود اما به هر صورت به نظر می رسد باید برای افراد پرمصرف حداقل در شرایط حساس فعلی نوعی جریمه نیز لحاظ شود تا منابع محدود آبی کشور حداقل بابت پرکردن استخرهای خانگی استفاده نشده و اینگونه نباشد که این استخرها با بی خیالی و بی توجهی کامل با آب قابل شرب پر شوند. البته قطعا وجود و استفاده از استخر تنها ملاک استفاده نادرست یا پرمصرف بودن مشترکان محسوب نمی شود اما به هر صورت ضروری به نظر می رسد حداقل در شرایط حساس فعلی راهکاری برای مقابله با پرمصرف‌های این بخش در دستور کار قرار گیرد.
