نفت امروز /به طور کلی اجرای قراردادهای جدید نفتی با شرکت معظم توتال فرانسه که برای توسعه فاز ١١ پارس جنوبی کلید میخورد، یکی از قراردادهای ارزشمندی است که میتواند فرآیند توسعه، اشتغال و انتقال فناوری را در یک شرایط کاملا برد - برد برای کشورمان ایجاد کند.
این قرارداد ارزشمند بیش از 4.8 میلیارد دلار را در بر میگیرد که توسط یک کنسرسیوم متشکل از شرکت توتال فرانسه با ضریب 50.1 درصد، شاخه بین المللی شرکت ملی نفت چین (CNPCI) با سهم ٣٠ درصد و شرکت ایرانی پتروپارس با 19.9 درصدی به اجرا درمیآید.
من اعتقاد دارم میتوان امضای این قرارداد را در ادامه توسعه فضای کسب و کار در فعالیتهای صنعتی کشور یک گام بزرگ در جهت بهرهگیری از توان داخلی توصیف کرد که به هر حال با توجه به تحمل تحریمهای یکجانبهای که در سالهای گذشته به کشور تحمیل شد، ما امروز به تحقق اهداف ارزشمند توسعه اقتصادی از جمله مولفههایی نظیر سرمایهگذاری خارجی و داخلی، انتقال دانش فنی، انتقال فناوری و از همه مهمتر مدیریت توسعهای که ما را پیش تر با محدودیتهای زیاد روبهرو کرده بود، نیاز داریم.
به خاطر دارم که در آذرماه سال ١٣٩٤ در کنفرانس نفت تهران بیش از ١٣٣ شرکت بینالمللی در زمینه اکتشاف و تولید حضور خودشان را برای همکاری با ایران اعلام کردند و دراین کنفرانس ظرفیتهای سرمایهگذاری برای دوره ٥ ساله مطرح شد. آگاهی شرکتکنندهها از ظرفیتهای ایران در فاز نخست برای ٥٣ پروژه و با حجم سرمایهگذاری بیش از ١٠٨ میلیارد دلاری آغاز شد و با توجه به ادامه تحقق اهداف توسعه در کشور که در برنامه ششم کشور هم مصوب شده است این ظرفیت برای دوره پنجساله حتی تا بالاتر از ١٠٨ میلیارد دلار مورد تایید نمایندگان مجلس شورای اسلامی قرار گرفت.
سرانجام از میان ٣٣١ شرکت بینالمللی که در سال ١٣٩٤ به کنفرانس نفت آمده بودند حدود ٤٠ شرکت برای اجرای قراردادهای جدید ایران اعلام آمادگی کردند که این موضوع توسط وزارت نفت مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت شرکتهای علاقهمند به سرمایهگذاری در ایران بر اساس استانداردهای بینالمللی تعیین صلاحیت شدند. شرکت توتال با برخورداری از سابقه فعالیت در ایران به ویژه در فازهای پارس جنوبی ونیز فعالیتهای عملیاتی در سایر کشورهای جهان در راس شرکتهای اکتشاف و تولید موسوم به enp قرار گرفت.
به هر حال بعد از این تعیین صلاحیت و انتخاب توتال گفتوگوهای اولیه از هفت ماه پیش آغاز شد و یک توافقنامه با عنوان رئوس توافق (HOA) میان دو طرف آغاز شد. به هر حال بر اساس این قرارداد دو طرف مطالعات خود را انجام دادند و سرانجام روز دوشنبه (12 تیرماه) این مذاکرات و فعالیتها نتیجه داد و به امضای قرارداد منتج شد.
با توجه به اینکه مسئولیت این قرارداد در قالب یک کنسرسیوم با مدیریت توتال است، میتوان به آینده این قرارداد امیدوار بود. به موجب این قرارداد توتال در فاز نخست یک میلیارد یورو را به کشور وارد میکند و فعالیت خودش را در چارچوب رئوس الگوی جدید قراردادهای نفتی انجام میدهد و با توجه به اینکه کماکان مواردی تحت عنوان ظرفیتهای داخلی در قرارداد مشارکت با توتال دیده شده، امید میرود که یکی از شروط مندرج در قراردادهای جدید که بهرهگیری از توان داخلی است تحقق یابد. این شرط از طریق دعوت توتال از شرکتهای داخلی انجام میشود که با توجه به فرآیند بومیسازی که در کشور شده این دعوت کمک میکند که علاوه بر افزایش سطح تولید در کشور اجرای قرارداد جدید با توتال و کنسرسیوم همراهش اشتغالزایی و افزایش توان کشور در پارس جنوبی را به وجود آورد.
به اعتقاد من این قرارداد یک قرارداد برد- برد است زیرا بر پایه مشارکت است و ورود سرمایه خارجی به ایران نشان از ثبات و امنیت در داخل کشور و صیانت از منافع کشور است. امیدوارم تحقق این قرارداد زمینهساز توسعه سایر پروژههای صنعت گاز، پالایش وپخش و پتروشیمی باشد.
رضا پدیدار، رئیس هیئت داوری انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت
لینک مطلب: | http://irnaft.ir/News/12922.html |