نفت امروز /در روزهایی که وزارت نفت از هرسو آماج انواع انتقادات است و ندای استعفای وزیرش پیچیده؛ رئیس جمهور اما چند روز پیش اززنگنه  به دلیل ایستادگی در برابر فشارها و حضور فعال در حوزه نفت قدردانی کرد.

طرفداران زنگنه اما او را مرد روزهای سخت می‌دانند وزیری  که باید فروش نفت را سامان دهد. قراردادهای جدید نفتی ببندد و صادرات نفت ایران را در این روزهای سخت تحریم ادامه دهد؛ اما تنها نگاهی گذرا به وضعیت نفت این روزهای کشور نشان می‌دهد که وزیر نفت نه تنها یک تنه به جنگ تحریم‌ها نرفته که حتی در برخی موارد چندان هم مایه نگذاشته است.

زنگنه ای که آمد تا با ژنرال‌هایش صنعت نفت را متحول کند، اکنون علی رغم تمام حمایت‌ها و اختیاراتی که دولت در اختیارش گذاشته است اما با کاهش شدید صادارت نفت مواجه شده است

و با وجود اینکه مشتریان قدیمی نفت ایران از تحریم‌ها معاف شده اند، این کشور شاهد کاهش صادرات نفت خام برای سومین ماه پیاپی در ژانویه است. ایران سعی دارد در بحبوحه تحریم‌های آمریکا خریداران جدیدی پیدا کند .
صادرات نفت ایران در ماه نوامبر با اعمال تحریم‌های آمریکا به کمتر از یک میلیون بشکه در روز نسبت به فروش معمول ۲.۵ میلیون بشکه ای ماه آوریل کاهش یافت. ایران در دور قبلی تحریم‌ها از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ هم یک میلیون بشکه در روز صادرات داشت .
خریداران نفت ایران گفتند که کاهش صادرات ایران در نوامبر به دلیل واضح نبودن مقدار خرید آن ها تحت تحریم های جدید آمریکا بوده است و با وجود این که واشنگتن بعدا یک معافیت دست و دل بازانه به هشت خریدار نفتی ایران داد که شامل چین، هند، ژاپن و کره جنوبی می شد ولی این کار هم باعث افزایش صادرات ایران نشد .

رسانه‌ها می‌گویند، میزان صادرات نفت ایران با توجه به اهمال جاری در روند تصمیم‌گیری‌های وزارت نفت، کمتر از چیزی است که پیش‌بینی می‌شد؛ و حتی میزان صادرات نفت ایران کمتر از میزانی است که در دوره اخیر تحریم‌های بین‌المللی و نه یکجانبه آمریکا وجود داشت. گرچه طرفداران وزارت نفت معتقدند شرایط سخت‌تر شده است اما باید گفت این شرایط سخت با توجه به گستردگی و عمق تحریم‌های پیشین بسیار فراتر از تحریم‌های امروز آمریکاست.

به گفته کارشناسان متاسفانه معضل این روزهای وزارت نفت، «تصمیم نگرفتن» است. بیشتر مدیران و شخص وزیر نفت علاقه‌ای ندارند زیر بار ریسک رفته و باری از دوش کشور بردارند، نمی‌خواهند قبول کنند کار در شرایط جنگ اقتصادی با فعالیت در روزهای برجام تفاوت دارد.

حال سوالی که در این بین مطرح می‌شود این است که چرا حسن روحانی از زنگنه تشکر کرده است؟ درست که استعفای این وزیر آن هم در این برهه حساس دردی را دوا نخواهد کرد اما تقدیر از  او هم به همان میزان میتواند  بی اثر باشد و فارغ از اینکه چنین تقدیری برای مصرف داخل جریان دولت می‌تواند مهم باشد ، اما برای آنانکه تحول صنعت نفت ایران را به دقت مورد بررسی قرار می‌دهند، چنین تقدیری فاقد یک ارزش ابتدایی است.

و باید به این نکته  توجه داشت که بالاخره هر مسئولی باید جایی پاسخگوی عملکرد خود باشد و به نظر می‌رسد این که بخواهیم  موفقیت‌ها را حاصل مدیریت مدبرانه خود بدانیم و ضعف‌های پرشمار را به دیگران و گذشتگان مربوط بداین دیگر چندان موثر نخواهد بود .

اختصاصی