نفت امروز /الجزایر سعی دارد تولیدات گاز شیل خود را افزایش دهد تا این حامل مهم انرژی را برای صادرات و تولیدات با ارزش افزوده بیشتر به کار برد، اما این هدف الجزایراین روزها به کابوسی برای آمریکا که خود را از بزرگترین کشورهای صادر کننده شیل می‌داند تبدیل شده است.

این روزها آمریکا خود را یکی  از  کله گنده‌های تولید  و صادرات شیل در جهان می‌داند و  در سال گذشته نیز توانست با رفع محدودیت‌های خط لوله تولیدکنندگان شیل، مخصوصا در پرمین جریان تولید شیل خود را افزایش دهد.
همچنینی آمارها نشان می‌دهد که در ۲۰۱۸ فعالیت هیچ خط لوله ای متوقف نشد که این خود  یکی از دلایل موفقیت آمریکا در افزایش تولید است و به گفته مسئولین پروژه های بیشتری نیز در ۲۰۱۹ آغاز خواهند شد، اما تمام این برنامه ریزی‌ها و آمار و ارقام با پیدا شدن سرو کله یک رقیب می‌تواند قدری نگران کننده باشد.
طبق آمار اداره اطلاعات انرژی آمریکا، طرح توسعه گاز شیل الجزایر که از حدود چهار سال پیش در برنامه وزارت انرژی این کشور قرار گرفته، نه تنها میلیاردها دلار از صادرات گاز نصیب این کشور خواهد ساخت، بلکه می تواند بخش قابل‌توجهی از نیازهای داخلی کشور را برطرف نماید.
گفتنی است در حال حاضر، ذخایر نفت شیل کشور الجزایر بالغ بر ۵.۷ میلیارد بشکه برآورد شده و بعد از چین و آرژانتین، دارای عظیم ترین ذخایر گاز شیل در جهان می‌باشد و اگر الجزایر بتواند با استفاده از روش مناسب با موفقیت نفت تولید کند، تبدیل به تولیدکننده‌ای خواهد شد که مشتریان نفتی اروپایی خواهان همکاری با آن هستند، ضمن آن که می تواند از این راه اقتصاد خود را تقویت کند.
با این که دولت الجزایر از ظرفیت شیل اویل این کشور آگاه است و اقدامهایی را برای اطمینان از انجام پروژه های استخراج نفت از این گونه منابع نامتعارف انجام داده است اما موانعی هم بر سر راه این افزایش عرضه وجود دارد که یکی از مهمترین ان بیابانی بودن الجزایر است.
حفاری ذخایر شیل که از آن تحت عنوان شکافت هیدرولیکی یاد می‌شود، شامل پمپاژ میلیون‌ها لیتر آب و مواد شیمیایی با فشار بالا به اعماق زمین است که طی آن سنگ‌های حاوی ذخایر شیل از هم گسسته و نفت و گاز احتباس یافته استحصال می‌شود، اما این در حالی است که این کشور یکی از خشکسال‌ترین کشورهای کره زمین است که سرانه دستیابی به آب شرب آن سالیانه ۳۰۰ مترمکعب است، درحالیکه این رقم در آمریکا ۸۰۰۰ مترمکعب و در انگلیس بالغ بر ۲۰۰۰ مترمکعب گزارش شده است.
علاوه بر آن، افرادی که در جنوب این کشور زندگی می‌کنند، وابستگی بسیار زیادی به آب‌های زیرزمینی دارند. و از مخالفان سرسخت بهره برداری از این منبع زیرزمینی هستند .
مشکل بعدی  نبود نیروی کار متخصص است، در واقع توسعه شیل و بهره‌برداری از آن نیاز به دانش و مهارت خارجی و سرمایه‌گذاری کافی برای رونق گرفتن دارد. علاوه برآن، دلایل امنیتی و اعتراضات مردمی نیز باعث تردید شرکت‌های خارجی در سرمایه‌گذاری این بخش شده است.
از سویی دیگر، برخی از کارشناسان انرژی الجزایر بر این باورند که به جای صرف میلیاردها دلار در توسعه پروژه شیل، الجزایر بهتر است روش مراکش در سرمایه‌گذاری بر منابع انرژی تجدیدپذیر، به‌ویژه انرژی خورشید را درپیش گیرد. اگرچه با وجود سوبسیدهای تعلق‌یافته به بخش تولید برق، قیمت این حامل انرژی در منطقه MENA از پایین‌ترین نرخ برخوردار است، که مانعی جدی بر سر راه توسعه سرمایه‌گذاری در این بخش و صادرات آن به اروپا به شمار می‌رود.
با این حال و با وجود سرپوش گذاشتن بر پروژه توسعه گاز شیل و کاهش اعتراضات مردمی، معترضان و همچنین برخی از رقبای سرسخت صادر کننده شیل،  همچنان گوش به زنگ اقدامات دولت در این زمینه هستند تا مانع توسعه این پروژه عظیم شوند.

OilPrice.com