حتی اگر توافق اوپک به طور کامل اجرا نشود و دوام نیابد و حتی اگر همراه کردن کشورهای غیر عضو او این سازمان با توافق کاهش تولید با چالش‎هایی رو‎به‎رو شود، حرکت این سازمان اکنون به روشنی در جهت محدود کردن هماهنگ تولید است.

 

پیام‎هایی که روسیه و اوپک می‎فرستند، به خودی خود می‎توانند سبب جهش قیمت شوند و اگر این پیام‎ها به مرحله عمل برسند، کف قیمت نفت ٥٥ دلار برای هر بشکه خواهد بود.

 

از سوی دیگر، پیش‎بینی می‎شود برنامه‎های دولت عربستان برای واگذاری سهام شرکت سعودی آرامکو نیز ثمربخش باشند، اما سرمایه‎گذاران در این شرکت باید توجه داشته باشند که مدیریت آن همچنان در اختیار دولت عربستان خواهد بود و آنها، تنها در حاشیه باقی خواهند ماند.

 

افزایش قیمت نفت همچنین سبب خواهد شد که در آمریکا، برخی تولیدکنندگان نفت شیل جان دوباره بگیرند. تغییر سیاست‎های دولتی در پی پیروزی جمهوری‎خواهان در انتخابات آمریکا فرصت‎هایی بسیار برای سرمایه‎گذاری و تجارت در صنعت نفت ایجاد خواهد کرد.

 

حفاری در زمین‎های ملی و قلمرو فراساحلی آمریکا برای تولیدکنندگان کوچک و بزرگ نفت، آسان‎تر خواهد شد. همچنین، پروژه‎های زیرساختی نفت، از جمله خطوط لوله، از امکان‎هایی نو برخوردار می‎شوند. با این همه، اگر خطوط لوله دوباره رونق یابند، بازار انتقال نفت با راه‎آهن، از رونق خواهد افتاد.

 

با توجه به تحولات یاد شده در کنار دور بودن بازار نفت از قیمت‎های سه رقمی که پیش از سال ٢٠١٤ میلادی رقم خورده بود، می‎توان انتظار داشت سرمایه‎گذاری در انرژی‎های تجدید پذیر در سال ٢٠١٧ میلادی همچنان کم رونق بماند.

 

از سوی دیگر، برای سرمایه‎گذاری‎های پرخطر در بخش انرژی، می‎توان پروژه‎های پالایشی در هند و آمریکا را در نظر گرفت. بعید است هند در زمینه مصرف انرژی جای چین را بگیرد اما هند اکنون به سومین مصرف‎کننده بزرگ انرژی در جهان بدل شده است و به زودی به افزایش ظرفیت پالایشی نیازمند خواهد بود.

 

پالایشگاه‎های آمریکا نیز به ویژه برای توان استفاده بهتر از حجم و نوع نفت خام شیل تولیدی در این کشور، نیازمند نوسازی هستند. با این همه، پیش از افزایش ظرفیت پالایشی آمریکا در سال ٢٠١٧ میلادی، باید منتظر افزایش صادرات نفت خام این کشور در این سال بود.