اما در نهایت یک چیز کاملا مشخص است. این دومین چالش جدی است که زنگنه برای به کرسی نشستن تصمیم خود در پیش دارد. اولین چالش اجرای قراردادهای جدید نفتی بود که بالاخره پس از گذراندن حاشیه های زیاد وزارت نفت سربلند از ان بیرون آمد. تا جاییکه هنوز هم گلایه ها در خصوص این نوع قراردادها مطرح است اما نفت راه خود را می‌رود. درحال حاضر نیز هنوز چندی از حاشیه های این مساله نگذشته که وزیرنفت تلاش دارد بنای جدیدی در عرضه سوخت کشور بگذارد.

 

البته بازهم حاشیه ها زیاد است تا جاییکه در برخی از مواقع از دست های پنهانی سخن به میان می آید که به مافیای سوخت دامن می‌زند. اما برندسازی در عرضه سوخت کشور در حال انجام است و این روزها البته سرعت هم گرفته است.

 

طرح برندسازی جایگاه‌های سوخت طرحی است که در ماه‌های پایانی سال گذشته مطرح شد و به اجرایی شدن نزدیک می‌شود با این حال هنوز اشکالاتی به نحوه برندسازی در ایران به عنوان کشوری که کیفیت بنزین در آن را وزارت نفت تعیین می‌کند وارد می‌شود.

تفاوت برندسازی در ایران نسبت به دیگر کشورهایی که بنزین در جایگاه‌های مختلف تحت عنوان برندهای مختلف توزیع می‌شود، این است که بنزین در ایران تحت هر برند یا نام جایگاهی که توزیع شود در نهایت از یک کیفیت یکسان برخوردار است.

 

بنا بر این طرح، پنج نفر مالک حقیقی و حقوقی می توانند صاحب حدود ۵۰۰۰ جایگاه سوخت بنزین و حدود ۲۴۰۰ جایگاه سی ان جی در سراسر کشور شوند؛ البته فارغ از اینکه این طرح موجی از انحصار در چرخه سوخت را به راه خواهد انداخت یا نه، اجرای طرح کنونی، این نگرانی را پدید آورده که شاید عرضه بنزین در کشور چند نرخی باشد؛ چیزی که در سال های اخیر، دولت و مجلس، تلاش بسیاری در راستای آن انجام دادند تا به عدد ثابتی برسند.

 

اخیرا وزیرنفت در مجلس در دفاع از این طرح تاکید کرده است: هم اکنون ٦ هزار جایگاه به صورت جداگانه با این وزارتخانه در ارتباط هستند اما قصد داریم حدود ١٠٠ شرکت را متولی ساماندهی جایگاه‌ها قرار دهیم تا به وزارت نفت نیز پاسخگو باشند و البته در باره برندسازی معتبر جایگاه‌ها قرار نیست از شرکت‌های خارجی استفاده شود.

این درحالی است که رئیس انجمن جایگاه داران سوخت کشور نیز یکی از مخالفان پر وپاقرص این طرح است. وی در اواخر مهرماه زمانیکه طرح به مراحل اجرایی نزدیک شد در جمع خبرنگاران حاضر شد و تاکید کرد: این طرح با ابهامات زیادی روبه‌رو است. 

 

بیژن حاج‌محمدرضا، رئیس هیأت‌مدیره سندیکای جایگاه‌داران سوخت، رئیس هیأت مدیره انجمن جایگاه‌داران سوخت از ثبت نام ۶ شرکت صاحب‌صلاحیت برای اجرای طرح برندینگ خبر داد و تأکید کرد: چه تضمینی وجود دارد که صاحبان برند حقوق جایگاه‌داران را رعایت کنند و با این اتفاق شرکت پخش عملاً از زیر بار مسؤولیت شانه خالی خواهد کرد.

وی افزود: اگر پیمانکار موفق به توزیع مناسب فرآورده نشود، عملیات حمل و نقل در کل کشور می‌خوابد.

با اینحال به گفته مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، اجرای طرح برندسازی به تغییرات شگرف در زمینه کسب و کار، اهداف، استراتژی‌ها شرکت ملی پخش فرآورده‎های نفتی و تحول در شبکه سوخت‌رسانی کشور منجر خواهد شد.

 

براساس اظهارات منصور ریاحی با اجرای این طرح، نقش تصدی‌گری شرکت پخش بیش از پیش کاهش و نقش کنترلی و نظارتی آن افزایش خواهد یافت.

مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، با بیان این که نقش برند نباید دست کم گرفته شود، ادامه داد: برندسازی جایگاه‌های سوخت یک فرصت استثنایی برای شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی است و به طور قطع با برنامه‌های تعریف شده باید از این فرصت نهایت استفاده را برد.

ریاحی اعلام کرد: برندسازی جایگاه‌های سوخت گامی بزرگ در تحول سوخت‌رسانی در کشور است که پیش از شروع این کار باید با یک تفکر مشترک این دیدگاه را آرام آرام به بدنه شرکت تزریق و سپس به یک اقدام مشترک تبدیل کرد، تا هدف نهایی محقق شود.

 

وی، با تاکید بر کوچک‌سازی نواحی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، گفت: با اجرای این مهم، امنیت شغلی همه کارکنان حفظ خواهد شد و همه این تغییرات در راستای طرح برند انجام خواهد شد.به هرحال آنچه تا کنون مشخص شده آن است که نفت همچنان به دنبال واگذاری مسوولیت های عرضه سوخت از شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی به شرکت های دیگر است.

 

دراین میان مجلس تا کنون با طرح یک سوال نماینده و پاسخ زنگنه قانع شده و کارشناسان منتقد نیز کاری از پیش نبرده اند. ظاهرا تکانی زنگنه در بخش عرضه سوخت کشور چون واگذاری جایگاه های سوخت دولتی به خصوصی ها که با استقبال نیز مواجه شد و درنهایت برندسازی در این بخش به دنبال خانه تکانی جدی است که باید دید در نهایت به کجا منجر خواهد شد. چراکه علی رغم آنکه وزیرنفت از به کارنبردن خارجی ها در طرح برندسازی میگوید اما خبرها وشواهد از علاقمندی توتال و تمایل نفت به سمت این شرکت حکایت دارد. به هرحال باید منتظر بود و دید دومین خانه تکانی زنگنه چه سرانجامی خواهد داشت!